Müslüman bir kadın, öncelikle Kur’an’da bulunan tesettür emrine uymak için başını örter.[1] Tesettür; örtmek, gizlemek demektir. Başörtüsü kullanan bir kadın güzelliğinin bir kısmını kendisine helal[2] olmayan insanlara karşı gizler. Allah tesettür ayetinde, kadınlara kimlerin yanında başı açık bulunabileceğinin sınırlarını da bildirmiştir.[3]
Örtünme eğilimi yaratılıştan itibaren insanın özüne konan bir özelliktir. Hz. Âdem (a.s) ve Hz. Havva’nın Kur’an’da anlatılan hali de buna bir örnektir.[4]. Tarih kaynaklarına göre antik çağlarda da kadınların başlarını örttükleri bilinmektedir. Hristiyan[5] ve Yahudi[6] kaynaklarında da tesettür uygulamasının bulunması, ilk insanlardan bu güne kadar insanın örtünme ihtiyacı olduğunun başka bir göstergesidir.
İslam’da tesettürle kadınların sadece başlarını örtmesi emredilmemiştir. Tesettür bir bütündür. El ve yüz hariç, başını, boynunu, kulaklarını örtecek bir örtü ile kapatmak, dar ve içini gösteren kıyafetler giymemek kadınlardaki tesettürün olması gereken ölçüsüdür. Hem yukarıda bahsi geçen ayetlerden hem de Hz. Muhammed (s.a.v) dönemindeki kadınların uygulamalarından anlaşılan budur.[7]
Hz. Muhammed’in (s.a.v) bildirdiğine göre erkekler için de tesettür göbek ve diz kapağı arasındaki bölgenin örtülmesi ile sağlanır.[8] Bununla beraber Kur’an-ı Kerim’de kadınlar için tesettür bahsi geçen ayetten bir önceki ayette erkeklere hitaben harama bakmamaları ve iffetlerini korumaları emredilmiştir.[9] Böylelikle tesettürün harama bakmaktan korunarak da sağlandığı haber verilmiştir.
Başörtüsü kullanan Müslüman bir kadın, Allah’ın emrini yerine getirdiği bir durum içindeyken; hal ve hareketlerinde daha ölçülü davranmaya, günahlardan daha hassasiyetle kaçınmaya gayret eder. Bu da iç denetim ile kendini korumaya alması demektir.
Değerli cevherlerin özel kutularda, incilerin istiridyeler içinde korunması gibi, İslam inancına göre tesettür de kadınları kötü bakışlara, sözlü ve fiili tacizlere karşı koruyan bir kalkandır. Nasıl ki mesleklerin birer üniforması varsa, tesettür de adeta İslam’ın üniformasıdır.
[1] Nur/31, Ahzab/59
[2] Dine göre izin verilenler
[3] Nur/31
[4] Taha/121
[5] İncil, Korintoslulara Mektuplar : 393
[6] Yaratılış, 38:19, Çıkış, 21:10
[7] Ebû Dâvûd, Hammâm, 1/4010; Tirmizî, Edeb, 43/2804 ; Ebu Davûd, Libâs, 31
[8] Ahmed b. Hanbel, II, 187
[9] Nur/30